Geachte mevrouw Ten Dam, geacht College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam,
Vrijdag 8 juni organiseerden wij, Humanities Rally, samen met New University en ASVA de Mars voor Onderwijs in Amsterdam. De actie was bedoeld om aandacht te vragen voor de structurele bezuinigingen op het onderwijs, en om het belang van een democratische en emancipatoire universiteit te onderstrepen. De bezuinigingen en zowel het gebrek aan inspraak als aan diversiteit, maken goed beleid binnen onderwijsinstellingen onmogelijk. Slecht beleid leidt tot slecht onderwijs. Om het concreet te maken: overwerkte studenten en docenten, vakken die verdwijnen, studies die verdwijnen, overvolle werkgroepen, te weinig begeleiding en heel veel kennis die verloren gaat.
Om bezoekers inhoudelijk te informeren over deze problematiek, hadden wij tentjes opgezet op de campus van het Roeterseiland. Op deze manier waren wij van plan informatiepunten te vormen en op het terrein te overnachten. We hadden niet verwacht dat er veel protest vanuit het College van Bestuur (CvB) zou komen, gezien het feit dat u in een open brief van 5 juni liet weten dat ook u vindt dat het zo niet door kan met de “structurele onderfinanciering van het onderwijs”.
Het inschakelen van de politie laat ons dus achter met een verward gevoel. De gebeurtenissen na tien uur ‘s avonds waren bruut en de beelden spreken voor zich: honden, pepperspray en knuppels. Er zijn Kamervragen gesteld. Hoe moeten wij ons verhouden tot een groep die het in principe met ons eens is, maar onze poging om verdere aandacht te vragen voor het gemeenschappelijke probleem afkapt met zinloos geweld? Geert ten Dam, u verklaarde dat u het terrein ‘gewoon nodig had’ voor de Universiteitsdag. We zijn de volgende dag met een grote groep geschrokken studenten en docenten op hetzelfde veldje samengekomen. Dat kon, want het veldje was leeg. Erg jammer, want wij hadden er kunnen staan met onze informatiepunten voor de oud-studenten op de Universiteitsdag.
Toen wij u de volgende dag wilden uitnodigen om uw verhaal te doen bij onze vergadering, was u al vertrokken via de achteringang. Ook dit was verwarrend; amper een half uur daarvoor zei u met ons in gesprek te willen gaan. Op basis van uw verklaringen in de media kunnen we nu alleen maar gissen dat het CvB bang was voor een nieuwe bezetting. Deze keer niet van een gebouw, maar van een modderig speelveldje.
Daarom staat het CvB wat ons betreft nu voor een keuze: u moet kleur bekennen. Óf u laat het bij die paar sympathieke woorden, om vervolgens het bezuinigingsbeleid verder door te zetten. Wanneer de kwaliteit van het onderwijs blijft kelderen, goede docenten hun banen verliezen, en er voor ons geen vakken meer over zijn om tussen te kiezen, weten we in ieder geval dat die woorden leeg waren. Óf u komt op voor de academische gemeenschap, en u verzet zich tegen het Haagse beleid dat u zo verschrikkelijk zegt te vinden. Wij komen hoe dan ook met meer acties en we kunnen uw steun goed gebruiken.
Welke keuze het ook wordt, pas als het CvB een keuze heeft gemaakt kunnen wij een dialoog met hen aangaan. Als het CvB dan daadwerkelijk met ons in gesprek wil als een gelijke partij, lijkt een afkeuring van het geweld het allerminste, en excuses een mooi begin. Op dit moment stelt u namelijk dat u aan onze kant staat, terwijl u geen vinger uitsteekt om onze universiteit daadwerkelijk te behoeden voor een toekomst die even leeg is als de woorden van Geert ten Dam. Dus, voorzitter, wat wordt het?
Als we zelf een suggestie mogen doen, stellen we het volgende voor: u verzet zich, zo lang als nodig. Tegen de bezuinigingen die Den Haag onze universiteit oplegt. Tegen de torenhoge werkdruk voor docenten. Tegen het verdwijnen van vakkennis en onmisbare specialisatie. Tegen de bureaucratische hel die u democratisering noemt. Laat zien dat de universiteit uiteindelijk bestaat voor de academische gemeenschap, niet voor het bestuur.
Hartelijke groet,
Humanities Rally
Humanities Rally 