Vanmiddag viert de UvA feest. De Universiteit van Amsterdam viert wel vaker feest; soms met afscheidsfeestjes voor ondemocratisch verkozen voorzitters à €10.000, en nu met een duur verjaardagsdiner in het Krasnapolsky. In tijden van bezuinigingen vinden veel van de genodigde hoogleraren die hun onderwijs langzaam doodbezuinigd zien worden dit soort uitgaven erg pijnlijk. Nadat bleek dat ze, na het aangeboden te hebben, niet eens de mogelijkheid hebben zelf te betalen heeft een groep, waaronder de Centrale Studentenraad en Centrale Ondernemingsraad, het diner geboycot. Ook dit jaar vindt dit verjaardagsdiner plaats in besloten kringen. Gelukkig is voor de plechtigheid in de Lutherse kerk wel iedereen uitgenodigd. Op andere gebieden is er helaas veel minder sprake van inclusiviteit. Bij de benoemingsprocedure van de nieuwe rector is zowel de centrale studentenraad als de centrale ondernemingsraad niet betrokken. Om van de gehele academische gemeenschap nog maar te zwijgen.
Het thema van de 384ste verjaardag van de Universiteit van Amsterdam is “Academische Lente”. Op deze dag zal Rector Dymph van den Boom spreken over Open Science en over hoe toegang tot- en transparantie van- onderzoek de verhouding tussen maatschappij en wetenschap zullen veranderen. Bij een pleidooi voor transparantie, open access, open peer review en open methodologie hoort volgens ons ook het zelf toepassen van deze principes, en bij een nieuwe lente hoort een nieuw geluid. Bij een Diesviering voor een Universiteit die na een jaar protest van studenten en docenten te onderdrukken nog steeds niet de transparantie beoefent die zij voorstaat, hoort echter in de eerste plaats rouw.
Een nieuw geluid ontbreekt volledig bij de benoemingsprocedure van de nieuwe leden voor het College van Bestuur. De stem van de protesten was duidelijk: klaar met de achterkamertjes, het old-boys-network, de corporate universiteit; op naar openheid en democratie. Al vrij snel na de ontruiming van het Maagdenhuis bleek echter dat de niet democratisch verkozen Raad van Toezicht niet bereid was te luisteren naar de roep van docenten en studenten om meer transparantie, democratie en betrokkenheid . Sterker nog; er werd intimiderend omgegaan met CSR-leden en quasi-inschikkelijk werd toegegeven aan een, voor de Raad van Toezicht geheel consequentieloze, ‘betrekking van de medezeggenschap’. De medezeggenschap heeft zelfs voor dit vrij magere resultaat een harde strijd moeten voeren, terwijl de ondernemingsraad en studentenraad juist de organen zijn die structureel moeten samenwerken met de nieuwe collegeleden, niet de Raad van Toezicht.
In de praktijk blijkt dat de betrokkenheid van de medezeggenschap bestaat uit adviezen waar niet naar geluisterd hoeft te worden en twee zetels in de sollicitatiecommissies, waarbij de medezeggenschap zwaar in de minderheid is in vergelijking met leden van de Raad van Toezicht. Daarnaast krijgen de Centrale Studentenraad en Centrale Ondernemingsraad slechts 48 uur om het draagvlak van de uiteindelijke kandidaten te onderzoeken en een beslissing te nemen. Bovendien is er strikte geheimhoudingsplicht over wie de kandidaten, door een headhuntersbedrijf op de longlist gezet, zijn: de kandidaten blijven anoniem. Het geeft weinig hoop op een nieuwe wind aan de UvA als een voorzitter en een rector voor hun aanstelling al niet de verantwoordelijkheid willen nemen met de academische gemeenschap in gesprek te gaan. Dit past niet bij een universiteit, en al helemaal niet bij de Universiteit van Amsterdam, waar men na de onrust van vorig jaar beweert democratie en openheid zo hoog in het vaandel te hebben staan.
Er was een uitstekende kans voor vernieuwing: Na de protesten is er een commissie ingesteld die onderzoek zou doen naar mogelijke vormen van democratisering aan de UvA. Deze commissie had bij uitstek iets kunnen zeggen over de benoemingsprocedure van de nieuwe rector magnificus en van de nieuwe voorzitter van het college van bestuur. Zoals de procedure nu verloopt wordt de commisise Democratisering en Decentralisering volledig buiten spel gezet in deze procedure.
Het gewenste nieuwe geluid hebben we van de UvA dus nog niet gehoord. Daarom herhalen ook wij een oude boodschap: er valt hier niets te vieren. Vorig jaar viel er tijdens de Dies niets te vieren omdat er fors bezuinigd werd zonder inspraak van de academische gemeenschap. Dit jaar kampt de universiteit wederom met grootscheepse bezuinigingen.
Bovendien valt er niets te vieren omdat na alle moeite die actiegroepen en medezeggenschap gedaan hebben, transparantie en democratie nog steeds slechts woorden zijn voor openingsredes, die niet toegepast worden. Voorgaand jaar zei Van Den Boom “competente rebellen” te willen opleiden, maar vervolgens stuurde het College de ME op de academische gemeenschap af toen daar daadwerkelijk sprake van leek te zijn. Dit jaar roept ze op tot open access zonder zelf transparant te handelen.
Daarom rouwen wij op deze geboortedag. We dragen de universiteit ter aarde, wegens gebrek aan democratie en transparantie gestorven. Alleen mensen die niet geven om niet-verlengde contracten, de ontslagen die nog steeds vallen, de verdwijnende studies, de verhoogde werkdruk en het gebrek aan democratie op de UvA kunnen vandaag feest vieren. Voor studenten en medewerkers ligt dit anders. We condoleren iedereen die vandaag de Lutherse Kerk naar binnen gaat. We betuigen ons oprechte medeleven met iedereen die denkt iets te kunnen vieren.
Zie ook:
UvA berichtgeving over de Academische Lente, de muzikale aap en Dymph
Benoemingsprocedure UvA onwaardig: over de benoemingsperiode, geschreven door academici van de UvA
Over de problemen aan de UvA en de noodzaak tot actie (ouder artikel)
Contact met Humanities Rally
Opgeslagen onder Files, Updates
Humanities Rally 